اواخر دهه 1990، فضاپیمای گالیله با حرکت در «منظومه جوویان» (منظومهای که مشتری، حلقهها و قمرهای این سیاره را شامل میشود) مناظر شگفتانگیزی از «اروپا» ثبت کرد. شواهد کشفشده نشان داد که احتمالاً اقیانوسی عمیق و سراسری زیر سطح یخی قمر پنهان است.
شکافهای خمیده و طویل اروپا به آب مایع زیرسطحی اشاره دارد. نیروی کشندی که به این قمر بزرگ در مدار بیضی خود به دور مشتری وارد میشود، انرژی لازم برای حفظ اقیانوس مایع را تأمین میکند. این احتمال که این فرایند حتی در فقدان نور خورشید نیز بتواند انرژی لازم برای پشتیبانی از حیات را تأمین کند و اروپا را به یکی از بهترین مکانها برای جستجوی حیات فرازمینی تبدیل کند، بسیار وسوسهانگیز است. بهدنبال این فرضیه، این سؤال مطرح میشود که امکان رشد چه گونهای از حیات در یک اقیانوس زیرسطحی عمیق و تاریک فراهم است؟